พระดำรัสของพระองค์อยู่ที่ลิ้นของข้าพเจ้า
“ได้ทรงกล่าวว่าพระวิญญาณของพระยะโฮวาทรงตรัสแก่ข้าพเจ้า และพระดำรัสของพระองค์อยู่ที่ลิ้นของข้าพเจ้า” 2 ซามูเอล 23:2
คำนำ ก.ทำความเข้าใจเรื่องบทสุภาษิตสมัยโบราณ
-ในข้อที่ 1 กล่าวให้รู้ว่า ข้อความเหล่านี้เป็นถ้อยคำของกษัตริย์ดาวิด ลูกหลานของยาโคบ
และถ้อยคำเหล่านี้ก็บริสุทธิ์เพราะมาจากพระเจ้า
-คนในสมัยนั้นเชื่อฟังคำสอนของดาวิด และดาวิดเป็นตัวอย่างที่ถ่อมใจแม้ว่าท่านจะทำผิด
ต่อพระเจ้า ท่านก็กลับใจเสมอ กลับใจแบบถ่อมใจจริงๆ ในสุภาษิตพบว่าการใช้ลิ้น
มี 145 ครั้ง ต้องลองไปเอาปากกาขีดดู
-บั้นปลายชีวิตของดาวิด มิได้กระทำผิดต่อพระเจ้า เราเองก็เหมือนกัน บั้นปลายชีวิตของ
เราจะเป็นอย่างไร หรืออาจจะอยู่ไม่ถึงแก่เฒ่าเหมือนดาวิดก็ได้
-คำสอนสมัยก่อนเป็นคำสอนที่ดี ถ้าเกี่ยวกับปาก เกี่ยวกับคำพูด เช่น ปากเป็นเอก เลขเป็นโท ปลาหมอตายเพราะปาก พูดดีเป็นสีแก่ปาก คนต่อให้อีกว่า พูดมากปากจะเป็นสี
ข.พระเจ้าทรงให้เรารู้แม้ข้อความนั้นลับลึก 1 โกรินโธ 2:10-13
-ถ้อยคำเหล่านี้เป็นมาจากพระเจ้าที่โปรดประทานให้ ซึ่งไม่มีใครอาจรู้ได้
-มิใช่คำสอนจากคนชาวโลก ปัญญาของมนุษย์ เพราะในโลกนี้ มีการสอนไม่รู้จบ
-หลักสูตรก็ยากขึ้น บางทีเรียนมาก็ไม่ได้ใช้ เช่น เรียนเลข ใช้สมอง แต่พอออกมาทำงาน
ใช้แต่เครื่องคิดเลขใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่
ค.คำของมนุษย์กับพระเจ้าต่างกัน
-พระคำสะอาดและบริสุทธิ์ ไม่มีอะไรแอบแฝง ไม่เหมือนคำของคน ยากที่จะเข้าใจได้
พระเยซูตรัสว่า ชาวแผ่นดินสวรรค์ควรเป็นเหมือนเด็กเล็กๆที่บริสุทธิ์ มัดธาย 19:14
เด็กเล็กๆ ไม่โกหก ยกเว้นเด็กที่ได้รับการสอนมา
เรื่องเล่า มีชายคนหนึ่ง ชอบไปเป็นหนี้เป็นสินทั่วบ้าน วันหนึ่งเจ้าหนี้ได้มาเรียกที่หน้าบ้าน
เขาไม่มีเงินจ่าย จึงบอกลูกสาววัย 5 ขวบว่า “ลูกนิด ไปบอกเขาสิว่าพ่อไม่อยู่” หนูนิดก็เดิน
ออกไปหน้าบ้านแล้วพูดว่า “คุณลุงขา คูณพ่อให้มาบอกว่า คุณพ่อไม่อยู่ค่ะ”
เด็กซื่อบริสุทธิ์ ไม่เข้าใจเรื่องการใช้ลิ้น
บางทีเราอาจไม่มีเจตนาในการทำชั่ว แต่ทำไงได้มันเลี่ยงไม่ได้ โรม 7:18-20 “ด้วยว่าในตัวข้าพเจ้า คือในเนื้อหนังของข้าพเจ้าไม่ความดีประการใดเลย เพราะว่าเจตนาดีของข้าพเจ้าก็มีอยู่ แต่ซึ่งจะกระทำการดีนั้นข้าพเจ้าหาได้กระทำไม่ ด้วยว่าการดีนั้น ซึ่งข้าพเจ้าปรารถนาทำข้าพเจ้าไม่ได้กระทำ แต่การชั่วซึ่งข้าพเจ้ามิได้ปรารถนาทำข้าพเจ้าก็ยังทำอยู่ ถ้าแม้ข้าพเจ้ายังทำสิ่งซึ่งข้าพเจ้าไม่ปรารถนาทำ ก็มิใช่ข้าพเจ้าเป็นผู้กระทำแต่ความผิดซึ่งอยู่ในตัวข้าพเจ้าเป็นผู้กระทำ”
1.พระเจ้าให้เราใช้ลิ้นในเพื่อพระเจ้ามิใช่ในทางที่ผิด
1)ใช้ในการประกาศพระคำของพระองค์
-มาระโก 16:15-16 ประกาศ
ถ้าไม่ประกาศจะพินาศ
-ในเอ็กโซโด บทที่ 3:11 เป็นต้นไป โมเซไม่กล้าที่จะประกาศให้ชนชาติยิวออกมาจากการเป็นทาส ต่อรองกับพระเจ้าบนภูเขาซีนาย ในบทที่ 4 โมเซอิดเอื้อนไม่กล้าพูด ดูข้อที่ 10 พระเจ้าให้อาโรน มาช่วย เพราะทำงานสอนศาสนาและช่างพูด ในข้อที่ 14-15
2)ใช้ในคำตรง จริงก็ว่าจริง ไม่ก็ว่าไม่ มัดธาย 5:37
-คำของ ยิระมายา มายังบรรดาพวกอิศราเอล ให้กลับมายังพระเจ้า เตือนเรื่องการที่จะต้องถูกกวาดต้อนไปยังเมืองอื่นและต้องเป็นเชลย เขาไม่เชื่อ ยิระมายา หาว่าเป็นบ้าไป อย่างเราถ้าประกาศว่า พระเยซูจะเสด็จมา ให้คนกลับใจ ประกาศก็ยาก คนไม่เชื่อ ยังไงก็ไม่เชื่อ แต่แค่ภาพยนตร์ 20012 วันสิ้นโลก เชื่อกันเป็นเรื่องเป็นราว
เชื่อหรือว่าคนจะรอดที่ประเทศจีน ทั้งที่จีนต่อต้านพระเจ้า ห้ามการเรียนการสอนเรื่องศาสนาคริสต์ จีนประสบกับปัญหาทางเศรษฐกิจมากมาย
3)ใช้ลิ้นในการนมัสการพระเจ้า
-การร้องเพลง การอธิษฐาน การสรรเสริญยอย่องพระนามของพระองค์ ยาโกโบ 3:9
ปากที่ด่าคน ก็เป็นปากเดียวกันที่สรรเสริญพระเจ้า อย่าให้เป็นเช่นนั้น ก่อนจะพูด ควร
ดัดลิ้นของเราให้อ่อนสุภาพ บางวันผมกับภรรยาเถียงกันเสียงดัง พงษ์กับแพรววิ่งมาดู
แล้วว่าป้ากับลุงทะเลาะกัน เราเลยว่าไม่ได้ทะเลาะ เถียงกันเสียงดังไปหน่อย
4)ใช้ลิ้นในการกล่าวคำหนุนใจ
-ในปีใหม่นี้ ไม่มีการ์ดก็กล่าวคำอวยพรคนอื่น ผมจำได้ว่า ปีใหม่ จะได้บัตรอวยพรจาก
คุณสุจิตรา นอกนั้นไม่มีใครให้ และปีที่แล้วได้รับจากน้องเบส เราต้องฝึกในการให้คำอวยพร เราอยากได้พร แต่ไม่คิดจะอวยพรให้ใคร เราต้องหัดเรียนรู้เรื่องนี้ด้วย
-เรียนรู้จักในการดัดลิ้นของเราให้อ่อนหวานและจริงใจ สุภาพอ่อนโยน
2.รู้จักบังคับลิ้นของเราเอง ยาโกโบ 3;6-9
เคยได้ยินไหม? คิดก่อนพูดไม่ใช่พูดก่อนคิด ลิ้นปลิ้นปล้อนกลิ้งกลอกไปมา
1)ลิ้นคืออะไร? ท่านยาโกโบได้บอกลักษณะคือ
-คืออวัยวะเล็กๆในปาก ลิ้นเป็นไฟ เป็นโลกแห่งความชั่ว เป็นเชื้อไฟวัฏฏ์
แห่งชีวิต มันติดไฟมาจากนรกเป็นสิ่งอันชั่วมาจากนรก
-ลิ้นสามารถทำให้เราเสียหายได้ ทำให้เราได้รับเกียรติยศได้ ลิ้นทำให้เราเป็นคนดีได้
สารมารถทำให้เราแย่ที่สุดได้ และลิ้นก็ยังทำให้เรามีศัตรูและคนรักได้
2)ลิ้นควรอยู่ใต้อำนาจของสมองและจิตใจ
-อย่าให้คำพูดของเราไปบาดใจใคร คนตายเพราะลิ้น สุภาษิต 18: 21 “ความตายและชีวิตอยู่ในอำนาจลิ้น ผู้ที่รักใช้ลิ้นจะได้กินผลแห่งลิ้นนั้น”
คนบางคนถนัดในการพูดเหน็บแนมให้เขาเจ็บช้ำ ไม่ถะนุถนอมจิตใจ บางครั้งก็
พูดว่า ไปตายซะ สุภาษิต 25: 2 “ลมเหนือพาฝนมาฉันใด ลิ้นส่อเสียดก็นำหน้าบูดบึ้งมาฉันนั้น” ต้องใช้ความจริงใจ เป็นคริสเตียนจะพูดให้เขาเจ็บช้ำไม่ควรทำ
-อย่าให้ลิ้นของเราเป็นที่แช่ง ใครได้ยินก็แช่งด่า เป็นอันตราย
-ลิ้นของซาตานหลอกลวงให้หญิงที่พระเจ้าสร้าง เจ้าจะไม่ตายจริงๆหลอก ไม่จริงดอก
พระคัมภีร์เยเนซิศ บทที่ 3 กล่าวว่า งูเป็นสัตว์ฉลาด ที่จริงแล้ว เราเป็นมนุษย์น่าจะฉลาดกว่า เพราะฮาวา และอาดามกินผลไม้ ที่ทำให้ตาสว่าง เราเป็นมนุษย์ ย่อมจะฉลาด เราต้องรู้ว่าสิ่งใดควรพูดสิ่งใดไม่ควรพูด สุภาษิต 15: 2 “ลิ้นของคนที่มีปัญญาย่อมกล่าวความรู้ที่ถูกต้องออกมา แต่ความโฉดเขลาย่อมพลุ่งออกมาจากปากของคนโฉดเสมอ
-ควรใช้ลิ้นอย่างสุภาพ สุภาษิต 15: 4 “ลิ้นที่สุภาพเป็นดุจต้นไม้แห่งชีวิต และลิ้นที่กะด้างหลงผิดย่อมทำให้จิตต์ใจแตกร้าวไป”
3)อย่าปล่อยให้ลิ้นมีอำนาจนำเราไปในทางผิด
-การนินทา ก็มาจากลิ้นของเรา สมองต้องบังคับ
-การใส่ร้ายคนอื่น ใส่ความคนบริสุทธิ์ ลิ้นที่พูดปด ในสุภาษิต 6: 17 พระยะโฮวาทรงชัง
-การใช้วาจาข่มเหง การขู่กรรโชกทรัพย์
-การหลอกลวงเพื่อจะได้มาจากคนอื่น สุภาษิต 15: 15 “การที่เพียรอ่อนน้อมวิงวอนนั้นเป็นที่น้าวโน้มน้ำพระทัยของเจ้านาย และลิ้นที่อ่อนหวานอาจกระทำให้กระดูกแตกได้”
มีจ้าวนายก็เลียแข้งเลียขอเอาอกเอาใจ คริสเตียนไม่ควรทำ เราต้องบังคับให้ได้
ไม่ใช่ให้เราเป็นทาสของลิ้น
3.ผลของการใช้ลิ้นทั้งผิดและถูก
-ลิ้นที่มุสา คำว่ามุสาคือการโกหก สุภาษิต 26: 28 “ลิ้นมุสาย่อมนำหายนะมาสู่ตนและปากป้อยอย่อมทำลายตนเอง”
1)ไม่มีคนคบหากใช้ลิ้นในทางที่ผิด สุภาษิต 2 : “เพื่อให้พ้นจากหญิงชั่ว ให้พ้นจากหญิงงามเมืองที่ใช้คำเล่ห์ลิ้นเกลี้ยงเกลา” ใช้ลิ้นเจ้าเล่ห์ ยังจะคบหาเป็นเพื่อนอีกหรือ?
2)ลิ้นที่หลอกลวงเขา ไม่ตายดีแน่นอน
3)อย่าทำล้ายคู่ครองด้วยการใช้ลิ้นทำลายจิตใจ แก้วแตกไม่สามารถต่อให้สนิทได้ หลายคู่ชีวิตที่แยกทางเพราะคำพูดให้เจ็บและช้ำ
4)อย่าทำร้ายลูกของท่านด้วยยั่วยุบุตรให้ขัดเคืองใจ เขาน้อยใจ เสียใจปลูกฝังลูกให้ใจร้าว
เขาจะขาดความสุข
สรุป
การมีลิ้นไม่ปกติ ทำให้พูดไม่ชัด เด็กที่กำลังหัดพูดก็ต้องบังคับลิ้น
เราเองก็เป็นเหมือนเด็กในพระคริสต์ ต้องระงับลิ้นให้อยู่ในกรอบของพระคริสต์ สังเกตว่าพระเยซูคริสต์ จะพูดเตือนสอนเป็นคำอุปมา ยกมาเป็นตัวอย่าง ทุกครั้งที่พูดออกมาจะค่อยๆสอน ไม่เถียงโดยทันที เช่น ตอนอดอาหาร 40 วัน มัดธาย 4: 4 ทรงกล่าวว่า “มีคำเขียนไว้ว่า” เราต้องเรียนแบบพระคริสต์ เพื่อจะได้ใช้ให้เป็นตอบคนให้นุ่มนวล
อย่าเป็นคนคนที่อยู่คนละฝ่ายกับพระคริสต์ พูดดี เป็นทูตสวรรค์ พูดร้ายเป็นพวกของมาร วันนี้
ใครที่พูดหยาบคาย ก็เป็นศิษย์ของมาร
ลิ้นควรอยู่ในอำนาจของเรา อย่าให้ลิ้นทำลายเรา เราต้องฝึกระงับบังคับให้อยู่ มิเช่นนั้นเราอาจตายเพราะลิ้นของเราเองก็ได้
ลิ้นไม่ดีจะตัดทิ้งเสียก็ไม่ได้ แต่เราต้องระงับ บังคับ ดัดลิ้นให้อยู่ในปากอย่าให้ออกมาเรี่ยราดน่าเกลียด เราเป็นนายเหนือกาย