จะเร็วหรือช้า ดูเหมือนจะเท่ากัน


จะเร็วหรือช้า ดูเหมือนจะเท่ากัน

     สองคนพี่น้องเดินตากฝน  อีกคนรีบวิ่งเพื่อจะให้พ้นฝนเร็วๆและจะได้เปียกฝนไม่มาก  แต่ที่จริงฝนก็ตกมากมายขนาดนั้น  ก็ต้องเปียกทั้งตัวอยู่แล้ว   ผู้พี่กล่าวว่า  น้องเดินเร็ว ๆชิ เปียกฝนใหญ่เลย  ส่วนน้องกล่าวว่า   จะรีบให้มันเหนื่อยทำไม ในเมื่อก็เปียกทั้งตัวอยู่แล้ว  ผู้พี่ก็สำรวจตัวเองแล้วเดินช้าลงและกล่าวว่า  เออ ก็เปียกทั้งตัวอยู่แล้วจะเร็วหรือว่าช้าก็เปียกอยู่ดี  
        เคยได้ดูทีวี รายการของต่างประเทศ  บางท่านอาจเคยได้ดู  เขาได้ทดสอบว่า  เวลาที่ฝนตกทำไมคนชอบวิ่งหนีฝน  เขาจึงจัดให้มี ผู้ทดสอบ 2 คน เดินผ่านเวลาฝนตก  เพื่อดูว่าใครจะเปียกมากกว่ากัน คนที่1เดินช้า ๆ  ไม่รีบ  ส่วนอีกคนวิ่งผ่านฝนที่ตกหนัก   เมื่อไปถึงเส้นที่กำหนด   ปรากฏว่าคนที่วิ่งเร็วเมื่อเอามาชั่งน้ำหนักทั้งตัว  กลับมีน้ำหนักมากกว่าคนที่เดินช้าๆท่ามกลางสายฝนที่ตกเท่ากันเสียอีก
        คุณเคยยื้อเวลาเพื่อจะไม่ให้เหตุการณ์เหล่านั้นมาถึงคุณหรือไม่  พระเยซูก็เป็นขณะที่พระองค์ออกไปอธิษฐานที่ภูเขามะกอกเทศ   ลูกา 22ข้อที่  39 เป็นต้นไป พระองค์รู้ว่าเหตุการณ์ที่พระเจ้าจะให้เกิดขึ้นกับพระองค์นั้นใกล้เข้ามาและไม่มีอะไรเปลี่ยนได้ แต่พระองค์ก็มีเนื้อและเลือด  มีความเจ็บปวดเหมือนเราเช่นกัน  พระองค์กล่าวว่า   ถ้าพระองค์พอพระทัย ขอให้จอกนี้เลื่อนพ้นไปจากข้าพเจ้า แต่ขออย่าให้เป็นไปตามใจข้าพเจ้า ขอให้เป็นไปตามพระทัยของพระองค์เถิด  ที่จริงพระองค์ก็รู้แล้วว่าเป็นไปตามพระทัยพระเจ้า    ให้เราเข้าใจเถิดว่าพระองค์ก็คิดเหมือนกันว่า  เลื่อนได้ก็ดีไม่เลื่อนก็ดี  ก็เหมือนเดิมตามที่พระองค์รู้นั้น  ว่าต้องถูกมอบไว้ในมือพวกศัตรูสุดท้ายต้องถูกตรึงที่ไม้กางเขน  แต่เป็นเราก็คงคิดเหมือนกันขอให้ต่ออายุอีกสักหน่อยไหนๆก็จะต้องถูกตรึงแล้ว
       ท่านจำช่วงที่พี่น้องของโยเซฟไปซื้อข้าวรอบแรกได้หรือไม่  โยเซฟแกล้งพี่ๆโดยการขังพี่ๆและให้ซีโมนอยู่เป็นตัวประกัน  ดู เยเนซิศ42   และกล่าวว่า  ถ้าจะมาซื้อข้าวอีกให้เอาเบ็นยามินมาด้วย  พี่ๆได้แจ้งเรื่องนี้แก่บิดาในตอนที่ถึงบ้าน   บิดาไม่ยอมให้น้องไป  เวลาช้านานข้าวก็หมดต้องไปซื้อข้าวยาโคบจะยื้อเวลาต่อไปไม่ได้อีกแล้ว  นี่อีกเช่นกัน  จะช้าหรือเร็วก็ต้องปล่อยให้เบ็นยามินไปกับพี่ๆ  ให้เราสังเกตว่า อะไรก็ตามที่เราทำทุกอย่างมักจะมีการเป็นไปตามกำหนด  ไม่ช้าพ่อก็ได้พบความจริงเรื่องโยเซฟยังไม่ตาย  และอีกเช่นกันไม่ช้าไม่นาน  ความบาปที่เรายื้อเอาไว้ไม่ยอมสารภาพ  สักวันก็ต้องมีคนรู้  เรารู้แก่ใจพระเจ้าก็รู้อย่าคิดว่าไม่มีใครรู้   บาปก็บาปไป สารภาพแล้วก็ทำอีก  จะเร็วหรือช้าไม่เคยกลัว   นี่เป็นความคิดของคนที่ทำบาป  แต่ให้เราเปลี่ยนที่ว่าจะเร็วหรือช้า  พระเจ้าก็จะทรงลงโทษแก่คนที่ไม่กลับใจเช่นกัน  แล้วเราจะรออะไร?