อย่าไปทางนั้น
ในปี1968 เจอร์รี เจนคิดส์เด็กหนุ่มมหาลัยในชิคาโกได้เล่าเรื่องความวุ่นวายทางการเมืองและสังคมในสหรัฐอเมริกา การจราจลเกิดขึ้นในเมืองสำคัญๆเขาได้ยินเสียงหวอและเห็นไฟกำลังลุกไหม้ พวกนักศึกษาได้รับคำเตือนให้อยู่แต่ในบริเวณมหาวิทยาลัยแต่เขาเองก็อยากจะเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น ขณะที่เขาวิ่งไปที่ร้านค้าที่ถูกไฟไหม้ซึ่งห่างจากเขาประมาณ 2-3ช่วงตึก รถตำรวจคันหนึ่งจอดเทียบข้างเขา และเจ้าหน้าที่ก็เตือนว่า “อย่าไปทางนั้น” เขารอจนรถตำรวจแล่นออกไป จึงเดินต่อ แต่รถเจ้าหน้าที่ตำรวจย้อนกลับมาอีกคราวนี้ตำรวจพูดซ้ำอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า “อย่าไปทางนั้น” พร้อมกับเล็งปืนสั้นมาทางหน้าต่างรถเล็งมาที่เขา และยิ่งตอนนี้ข่าวหน้าหนึ่งไม่พ้นเรื่องการวุ่นวายในประเทศอียิปต์ ที่กำลังน่าเป็นห่วงมากที่สุดคือการที่คนที่มีตำแหน่งสูงไม่ยอมฟังเสียงคนส่วนมาก
ความหุนหันความดื้อดึงของคนเรามักจะนำความหายนะความเศร้าด้วยโทสะบางทีเราก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำอย่างนั้นไปได้อย่างไร คือเมื่อเราทำไปแล้วมานั่งทบทวนจึงได้เข้าใจว่าทำไปได้อย่างไร จุดจบของการใช้โทสะหรือการใช้แต่ความคิดของตัวเองไม่ฟังใครอย่างโมเซ เป็นเรื่องที่น่าเศร้าไม่เข้าใจโมเซเหมือนกันในตอนนั้นอารมณ์ของท่านเป็นความรู้สึกแบบไหน คงจะเบื่อที่ต้องหาให้ชนชาติยิศราเอลมีกินมีดื่ม ดูอาฤธโม 20:.3-12ในข้อ3 มีการเถียงกันระหว่างชาวยิศราเอลกับโมเซเรื่องน้ำไม่มีกินจะพาเขามาอดตาย ถึง ข้อ5 และในข้อ7-8พระเจ้าให้โมเซยกไม้เท้าชี้ไปที่หินแล้วให้พูดออกมาในนามพระยะโฮวา ให้แค่พูดแค่นั้น ไม่ได้บอกให้ตีหินนั้น
แค่นั้นน้ำก็จะไหลออกมาได้ แต่ดูใน10-11 โมเซใช้คำว่า “อ้ายพวกกบฏ เจ้าทั้งหลายจงฟังเถิดเราจะเอาน้ำออกจากหินนี้ให้เจ้าทั้งหลายกินได้หรือแลโมเซก็ยกไม้เท้าของเขาขึ้นตีหินนั้นสองหนแลน้ำไหลพล่านออกมา แลคนทั้งปวงกับฝูงสัตว์ของเขาได้กิน” กลายเป็นว่าโมเซทำผิดวิธี ดูในข้อ 12 “แลพระยะโฮวาตรัสแก่โมเซแลอาโรนว่าเพราะเจ้ามิได้เชื่อเราไม่ประพฤติการอันเป็นที่ยกยอสรรเสริญเราต่อหน้าพวกยิศราเอลเหตุฉะนั้นเจ้าจะไม่ได้พาคนทั้งปวงมาถึงแผ่นดินที่เราให้แก่เจ้า” ไม่น่าทำอย่างนั้นเลยโมเซ พระเจ้าบอกแก่โมเซแล้วท่านยังไม่ฟัง เพราะท่านกำลังมีโทสะ ดูโยนา 1 พระเจ้าสั่งโยนาไปนีนะเวกรุงใหญ่ให้ไปประกาศให้คนกลับใจ แต่โยนากลับไปอีกทางคือไปทางธาระซิศ ทั้งที่พระเจ้าสั่งห้ามว่า
อย่าไปทางนั้น ด้วยการให้มีลมพายุใหญ่ สุดท้ายโยนาต้องไปนั่งคิดทบทวนอยู่ในท้องปลา 3 วัน 3 คืน บางทีเราก็ต้องมานั่งคิดทบทวนในสิ่งที่เราทำเหมือนกันว่าเราทำถูกตามพระทัยพระเจ้าหรือเปล่า หรือทำอะไรให้ถูก ตามใจคนหรือไม่ตามใจคน สำคัญที่สุดเราทำอย่างที่พระคัมภีร์บอกให้ไปทางนั้นหรือไม่
โยฮัน14:6 “เราเป็นทางนั้นเป็นความจริงและเป็น ชีวิตไม่มีผู้ใดมาถึงพระบิดาเว้นไว้มาทางเรา"